काव्यकथा

तिऱ्हाईतांकडे पाहण्याचा प्रत्येकाचा आपला दृष्टीकोन असतो. लहानपणापासून आपल्या मनावर बिंबवलं जातं की अनोळखी व्यक्तींवर भरवसा ठेवू नये. पण कधी कधी काही अनोळखी व्यक्तीच आपल्याला आयुष्यातील काही मौलिक धडे शिकवून जातात.

एक मनुष्य बसला होता
     पलीकडच्या खुर्चीवर
एक बिस्कीट त्यानेसुद्धा
     घेतलं माझ्यानंतर

आश्चर्याने त्याच्याकडे
     वळून मी पाहिलं
मान झुकवून त्याने मला
     स्माइल एक दिलं

आयुष्य सुखी करण्याकरता घोर तपस्या करून देवाकडून वरदान मागून घ्यावं अशा आशयाच्या कथा आपण लहानपणापासून वाचत, ऐकत आलो आहोत. पण एखादं वरदानच जर शाप ठरलं तर ...

सहा महिने तपश्चर्या
     अशी केली घोर
पावला तेव्हा देव मजला
     पाहून माझा जोर

इन्स्टंट मागता सगळं म्हणून
     पावलो मी लवकर
सहाच महिने तपश्चर्या
     मिळेल एकच वर