नदीकाठी मंदीराचं काम सुरू होतं
कुणी करतो छोटं कुणी काम करतो मोठं
वाटसरू एक आला बघत बसला घटका चार
पाहत होता काम करत होता शिल्पकार ॥ १ ॥

काय घडवतो आहेस सांग विचारतो तो जेव्हा
गरूड आहे घडवत सांगे शिल्पकार तो तेव्हा
शेजारी एक गरूड होता हुबेहूब आकार
तसाच गरूड तल्लीनतेने बनवी शिल्पकार ॥ २ ॥

किती गरूड लागतील वाटसरू तो विचारी
उत्तर आले एकच गरूड माझी कला सारी
बसणार आहे मंदीराच्या कळसावरती पार
एवढे बोलून काम करू लागला शिल्पकार ॥ ३ ॥

आश्चर्याने वाटसरू मग विचारतो तयाला
कारण काय दुसरा गरूड घेशी घडवायाला
चुकला होता त्या गरूडाच्या चोचीचा आकार
कोरीव काम करत म्हणाला त्याला शिल्पकार ॥ ४ ॥

वाटसरू मग हसून विचारी शब्दी त्याच्या खोच
इतक्या उंचावरची कोणा दिसेल कैसी चोच
मेहनत सारी तुझ्या अंगीची वाया बघ जाणार
काम थांबवून त्यास न्याहाळे तेव्हा शिल्पकार ॥ ५ ॥

कुणास दिसली कुणास नाही मजला त्याचे काय
मला मात्र ती दिसे वाकडी ह्याला काय उपाय
निष्ठा माझी फक्त कलेशी तोच एक आधार
इतुके बोलून पुन्हा कामास लागे शिल्पकार ॥ ६ ॥

आपुले काम पाहूनी व्हावे आपुले समाधान
कोण काय म्हणे ह्याला मग नसते तेथे स्थान
आपुल्या संतोषाला आपुल्या निकषांचा आधार
कुशल बने तो तेव्हा आयुष्याचा शिल्पकार ॥ ७ ॥