गृहीत धरतो आपण आपल्या मित्रांना
गृहीत धरता येतं म्हणूनच तर ते आपले मित्र असतात
कोणी कुठे तर कोणी कुठे… देशाच्या… जगाच्या पाठीवर
सानिध्याची गरज नसते मित्र असण्याला
कित्येक दिवस फोनवर बोलणंही होत नाही
काही फरक पडत नाही
मेसेजेस मात्र सुरु असतात… कधी समूहावर… कधी वैयक्तिक
वाढदिवस… फॉरेन ट्रिप्स… दिवाळी शुभेच्छा ॥
मग येतो कुणाचातरी मेसेज.. अमेरिकेहून.. सिंगापूरहून.. दिल्लीवरून
मै आ रहा हूँ.. फलाना डेट को.. मिलते हैं
भेट.. हॉटेलात.. काही येतात.. काही कारणं देतात
मधला काळ जणू पुसला जातो
विषयांची कमतरता कधीच नसते
कुणाचं सुटलेलं पोट.. कुणाचं टक्कल
प्रोफेसर.. लफडी.. ती आता काय करते
मुलं.. यशाचा अभिमान.. दूर गेल्याची खंत
ऑफिसमधला खडूस बॉस.. कामाचे तास.. टेन्शन
हॉटेलमध्ये कलकलाट.. त्यातच आपलाही
शाब्दिक कोपरखळ्या.. गडगडाटी हास्य.. आणि सोबतीला विरामचिन्हांसारखा शिव्यांचा रतीब
संध्याकाळ कशी मस्त जाते
पुन्हा लवकरच भेटण्याच्या आणाभाका..
परतीचा प्रवास.. दिवसभराचा शीण.. उद्या ऑफिस, बॉस, तास आणि टेन्शन! ॥