रातीचे वाजले दहा होते जेव्हा आली ती
दिवसभराच्या कामाने अन् शिणली होती ती ||
बसून पलंगावरती आपुल्या चिंटू वाचत होता
झाला होता उशीर एवढा तरीही झोपला नव्हता ||
झोप रे चिंटूबाळा आता उशीर आहे झाला
पटकन बोले चिंटू तिला गं एक विचारू तुला? ||
चिंटू विचारी तिजला म्हणता चल लवकरी विचार
एका तासाचा तुजला गं मिळतो किती पगार? ||
दिवसभराचा ताण तिचा मग मनातूनी उन्मळला
मिळती दोनशे रूपये असला प्रश्नच सांग कशाला? ||
गप्पच झाला चिंटू पाहूनी तिचा तो रागरंग
ओढून घेर्इ झणी आपुले पांघरूणातच अंग ||
दिवा मालवून घुश्श्यातच ती तेथून बाहेर पडली
खाण्याचीही तिला परंतु इच्छा नव्हती उरली ||
घडवायाचे होते तिजला कंपनीमध्ये करियर
त्याचसाठी ती राबत होती दिवसा रात्री मर मर ||
नवरा तिचा महत्वाकांक्षी तिच्याच इतका भारी
एका म्यानामध्ये कशा मग राहतील दो तलवारी ||
प्रेमविवाहच असे परंतु नावापुरता फक्त
तीन वर्षं झाली असतील अन् झाले ते विभक्त ||
तेव्हापासून चिंटूला मग फक्त तिचा आधार
चिंटूही पण फारच होता मुलगा समजुतदार ||