तुझ्या शेजारची ती माल
कटाक्षानेच व्हायचे माझे हाल
शीळ घातली तर तू चिडायचास
पण लाल व्हायचे तिचे गाल
ओळख करून दे म्हंटलं तर फेकून मारलीस वही
तू घाबरलास
तेव्हा तुला मी म्हटलं होतं हाय कंबख्त तू ने तो कभी पी ही नही || १ ||
कॉलेजातली प्रोफेसर चारू
होती भलतीच मारू
गेलो तिला रोज द्यायला
तर पहात होतास मला धरू
ती माझ्याशी हसून बोलली तर व्हायचं तुझं दही
तू लाजायचास
तेव्हाही मी म्हणायचो हाय कंबख्त तू ने तो कभी पी ही नही || २ ||
लागली नोकरी संपलं शिक्षण
माझी प्रेमासाठी तुझी पैशासाठी वणवण
म्हणायचास भविष्याचा विचार कर
ह्मावर किती भांडायचो आपण
तुला मोठे हुद्दे तर प्रेयसींची यादी माझ्या संग्रही
तुला कधीच नाही समजलं
तेव्हाही मी म्हणायचो हाय कंबख्त तू ने तो कभी पी ही नही || ३ ||
आधी तुझं झालं लग्न
संसारात झालास तू मग्न
कुत्सित हसायचास मला
पण माझंही लग्न झालंच मागनं
परधर्मीय होती ती म्हणून आला नाहीस लग्नासही
तुला समाज आड आला
तेव्हाही मी म्हणालो होतो हाय कंबख्त तू ने तो कभी पी ही नही || ४ ||
8 Comments
खूप छान कविता
धन्यवाद शशांकजी..
खुपच छान तुझ्या तलख बुघ्दीमत्तेला माझा सलाम,देवतुला अशीच नवनविन काव्य लिहीण्यास स्फुर्ती देवो आणी आम्हा वाचकांना ते वाचण्यास सदैव मिळो
आभारी आहे…
Tu ne to kabhi pi hi nahi… Wah sandeep wah well written
धन्यवाद रेणू.
झकास कविता, संदीप
मनःपूर्वक आभार, नरेंद्र…