राजा होता एक
स्वामींपाशी आला
होता मोठा नेक
पण दुःखी होता झाला || १ ||
माझ्यापाशी छान
सुखसंपत्ती सारी
तरीही समाधान
नाही मनाच्या दारी || २ ||
सेवक माझे काही
असती ते निर्धन
तरीही रोज मी पाही
सुखी तयांचे मन || ३ ||
स्वामी थोडे हसले
हळूच आपल्या गाली
राजासमोर बसले
नजर तयाच्या भाळी || ४ ||
चिंता तुझ्या मनाशी
आहे त्याच्या मागे
तू नव्याण्णववासी
कारण आहे साधे || ५ ||
अबोध पाहून वदन
स्वामी म्हणाले थांब
देईन उदाहरण
जवळच नाही लांब || ६ ||
राजाच्या उद्यानी
एक पाणक्या होता
नव्हता त्याच्या ध्यानी
दारिद्र्याचा तोटा || ७ ||
आणत असे तो पाणी
दूर वाहतो ओढा
म्हणत असे अन् गाणी
मार्ग कठीण जरी थोडा || ८ ||
स्वामींनी त्या जागी
युक्ती केली कसली
पाणक्यास त्या मार्गी
सुवर्णनाणी दिसली || ९ ||
पाहत कोणी नाही
करून पूर्ण खातरी
घेऊन नाणी जाई
मोजे अन् रातरी || १० ||