हल्लीच्या तापलेल्या (किंवा तापवलेल्या) राजकीय वातावरणात देवाला बरे दिवस आले आहेत. तसा सर्वसामान्य माणसाचा देवावर विश्वास असतोच. संकटसमयी बहुतेकांना देवाचाच आधार वाटतो. मात्र देव म्हणजे नक्की काय ह्याचं उत्तर प्रत्येक व्यक्ती खचितच वेगळं देईल.

लहान मूल गर्दीमध्ये
     वाट चुकलं होतं
अनोळखी चेहरे पाहून
     पार बुजलं होतं

गळ्यात आयकार्ड गेली एका
     इसमाची नजर
चिमुकला हात धरून
     गाठून दिलं घर

छोटुल्याला बघुन आई रडली धाय धाय
देव देव म्हणतात ज्याला असाच असतो काय ॥

लोकलमधून लटकत होतो
     बॅगेकडे लक्ष
खांबामुळे होणार होता
     माझा कपाळमोक्ष

माझ्या दिशेने गर्दीमधून
     हात आले चार
एवढ्या गर्दीत आत घेतलं
     जसा चमत्कार

खरं तर आत जागा नव्हती ठेवायलाही पाय
देव देव म्हणतात ज्याला असाच असतो काय ॥

ही कविता यूट्यूबवर https://youtu.be/NJU_PDnFHcE ह्या ठिकाणी ऐकता येईल.

अनेकदा टॅक्सी, रिक्षा, गाड्यांच्या मागे 'देवाक् काळजी' असं लिहिलेलं असतं. देवावर एकदा सारा भार सोपवला की मनःशांतीची द्वारं खुली होत असतील. शंका, चिंता किंवा विघ्न अशा कोणत्याही प्रसंगात आपलं ओझं वाहणारी एक समर्थ शक्ती आपल्या पाठीशी उभी आहे हा दिलासा माणूस नेहमीच मनात जपत आलेला आहे . . . 

ठेवू नकोस किंतु
मोही नकोस गुंतू
वाहून सर्व तंतू
     हरीचरण शरण जावे

दिवसाही आणि राती
ऋतू सर्व येत जाती
विसरून समयनाती
     हरीचरण शरण जावे

'देव कुणाला म्हणावे अथवा म्हणू नये' असा एक नवीनच वाद सध्या सुरु आहे. मला इतके दिवस वाटत होतं की देव हा प्रत्येकाचा वैयक्तिक प्रश्न आहे. एखादी गोष्ट देव आहे किंवा नाही हे ठरवणारी एखादी संस्था आहे हेच मला ठाऊक नव्हतं. आमच्या office मध्ये दसऱ्याला phone आणि संगणकांचीही पूजा होते. त्याकरता परवानगी घेतली आहे का हे तपासलं पाहिजे . . .
 
. . . 

देव असावा असा
     सकाळची न्याहारी
दिनभरच्या कामाची
     मिळेल उर्जा सारी

देव असावा असा
     जशी वाट ती लांब
मार्गी त्या लागता
     कुणी न म्हणते थांब

देव असावा असा
     आसमंत ते निळे
जगी कुठेही जावे
     त्याचे छप्पर मिळे

. . .