शाळेतील वर्गात, बाकावर बसणारे मित्र काही बरे काही चांगले
शाळा संपल्यावर सगळेच आपापल्या विश्वांत पांगले ॥

काळाबरोबर घरंगळत जाऊन मीही रमलो आपल्या विश्वात
आधी शिक्षण मग नोकरी आणि मग लग्नाच्या बंधनात ॥

ज्या सुमारास कौटुंबिक आणि आर्थिक आघाड्यांवर स्थैर्य आलं
त्याच सुमारास सोशल मिडियाच्या वादळाचं जगात आगमन झालं ॥

अचानक पांगलेले सारे मित्र ह्या सोशल मिडियावर लागले भेटू
वर्तमानाला भूतकाळाशी जोडणारा तो होता जणू एक सेतू ॥

दशकं लोटली होती त्यांच्याबरोबर गप्पा मारून, खेळून
नुसती नावं ऐकूनच मन आलं उचंबळून ॥

फोटो पहिले त्यांचे किती मोठे किती वेगळे दिसत होते ते आज
आपल्याबद्दल त्यांनाही असंच वाटत असेल, मनात वाटली थोडी लाज ॥

कुणी अधिकारी कुणी उद्योगपती कुणी बसवलं होतं परदेशी बस्तान
त्यांची प्रगती वाचून वाटला जेवढा हेवा तेवढाच अभिमान ॥

सोशल मिडियावरील लिखाणामुळे समजू लागली त्यांची हालहवाल
आणि इथेच पहिल्यांदा चुकचुकली मनात शंकेची एक पाल ॥

काही जणांचे लिहिले जाणारे विचार मनात लागले सलू
वस्तुस्थिती समजू लागली काही दिवसांनी हळूहळू ॥

कुणी धर्माबद्दल कुणी जातीबद्दल कुणी भाषेबद्दल होतं बोलत
आमच्या शाळेत आम्हाला हे कुणीच कधीच नव्हतं शिकवत ॥

असे कसे झाले होते ह्यांचे विचार एवढे कोते
वयाने वाढलेले माझे काही मित्र विचारांनी मात्र झाले होते छोटे ॥

कौटुंबिक स्थैर्य आर्थिक सुबत्ता असतानाही द्वेषाचा हा कहर
पुढल्या पिढीच्या मनात कुठलं आणि किती भरतायत हे जहर ॥

आता सोशल मिडियावर गप्प बसण्याकडेच असतो माझा कल
वाईट वाटतं तरी दाबून ठेवतो माझ्या मनातला ठसठसणारा सल ॥