logo_with_taglinelogo_with_taglinelogo_with_taglinelogo_with_tagline
  • मुखपृष्ठ
  • मनोगत
  • कविता
    • भारत रत्न
    • सणावली
    • विचार
    • काव्यकथा
    • प्रेमकाव्य
    • बालकाव्य
    • वस्तुवाचक
    • व्यक्तिवाचक
    • स्थलवाचक
    • विज्ञान / तत्वज्ञान
    • भक्तिकाव्य
    • चारोळया
  • लेख
    • लघुकथा
    • लघुलेख
  • पुस्तके
  • अभिप्राय
  • संपर्क
थोडं आणखीन ..
डिसेंबर 19, 2021
भारत रत्न मालिका
जानेवारी 18, 2022
विद्ध
जानेवारी 3, 2022
सीताहरणाकरता स्वतःला जबाबदार ठरवून पश्चात्तापाच्या आगीत होरपळणाऱ्या लक्ष्मणाने प्रभू श्रीरामांकडे दयेची याचना केली. सीतेच्या विरहामुळे व्याकूळ झालेल्या श्रीरामांना लक्ष्मणाची त्यांच्याप्रती समर्पण भावना पुन्हा एकदा जाणवली. मात्र त्याहीपुढे जाऊन त्या हळव्या क्षणी इतके दिवस स्वतःचं दुःख बाजूला सारून लक्ष्मणाने दाखवलेली निष्ठा त्यांना समजून आली ..

माझी ‘विद्ध’ ही काव्यकथा यूट्यूबवर https://youtu.be/LduVdOTIlxI ह्या ठिकाणी ऐकता येईल.

चंदनापरी शीतल मनही दग्ध जाहले
बंधुराज आज असे विरही विद्ध जाहले ॥ धृ ॥

निक्षूनी वदले बंधू सीतेचे कर रक्षण
तरीही ताडता माता सोडिलेच सदन हे
कपटी मारिचाकारण मातेचे होई हरण
ऐसा घडला प्रमाद लपवू कुठे वदन हे

पश्चात्तापात जळत हृदय क्षुब्ध जाहले
बंधुराज आज असे विरही विद्ध जाहले ॥ १ ॥

राम तथा जानकीस दो शरीरे असती जरी
अस्तित्त्वच दोघांचे एकरूप एकसंध
कोसळला वृक्ष जणू वादळात भूवरी
देण्या आधार मात्र असे हा थिटा स्कंध

काय वदू शब्दच हे कंठी रुद्ध जाहले
बंधुराज आज असे विरही विद्ध जाहले ॥ २ ॥

गिळून लाज वदलो चरणासी होऊनी लीन
शोधीन मातेस असे स्वर्ग भूमी पाताळी
दुःख हरुनी तुमचे मी होईन मग स्वाधीन
येऊनी घेईन दंड लिहिला जो ह्या भाळी

ऐकुनी ते अश्रूंनी नयन स्निग्ध जाहले
बंधुराज आज असे विरही विद्ध जाहले ॥ ३ ॥

प्रारब्धी जे असते टळले ते वद कुणास
उठवूनी मजला बंधू मृदूवचनी बोलले
तुझे दुःख आज समजुनी आले मन्मनास
ऐकताच बोल तेथ मन माझे डोलले

समजविण्याला मज श्रीराम सिद्ध जाहले
बंधुराज आज असे विरही विद्ध जाहले ॥ ४ ॥

भार्येचा विरह आज सहन मला होईना
वनवासी निजदिनी तू तेच दुःख सोसले
आत्ममग्न विस्मरलो दुःख तुझे नाही ना
जाणवता व्यथा तुझी मन हे ओशाळले

ऐकुनी ते वचन मनी सुरु युद्ध जाहले
बंधुराज आज असे विरही विद्ध जाहले ॥ ५ ॥

उसने अवसान नयनी दे निरोप उर्मिला
भार्येची मूर्ती चक्षुपुढती उभी राहिली
इतुके दिन थोपविले संगतीच्या ऊर्मिला
नयनांवाटे ती क्षति भळभळून वाहिली

प्रीत तिची आठवूनी हृदय शुद्ध जाहले
बंधुराज आज असे विरही विद्ध जाहले ॥ ६ ॥

चंदनापरी शीतल मनही दग्ध जाहले
बंधुराज आज असे विरही विद्ध जाहले ॥ धृ ॥

शेअर करा
4

आणखी असेच काही...

मार्च 13, 2023

प्राक्तन


पुढे वाचा...
फेब्रुवारी 14, 2023

प्रेमाचा पाढा


पुढे वाचा...
डिसेंबर 18, 2022

… अडलं नाही बुवा


पुढे वाचा...

प्रतिक्रिया व्यक्त करा उत्तर रद्द करा.

आपला ई-मेल अड्रेस प्रकाशित केला जाणार नाही. आवश्यक फील्डस् * मार्क केले आहेत

नविनतम लेखन

  • प्राक्तन मार्च 13, 2023
  • प्रेमाचा पाढा फेब्रुवारी 14, 2023
  • … अडलं नाही बुवा डिसेंबर 18, 2022

ताज्या प्रतिक्रिया

  • मे १५, २०२०

    संदीप दांडेकर commented on आई

  • मे ११, २०२०

    विशाल शिंदे commented on आई

टॅग्स

काव्यकथा काव्यगाथा प्रेमकाव्य बालकाव्य भक्तिकाव्य भारत रत्न रामायण लघुकथा लघुकथासंग्रह वस्तुवाचक वैचारिक कविता वैज्ञानिक / तात्वज्ञानिक कविता व्यक्तिवाचक कविता सणावली सामाजिक कादंबरी स्थलवाचक कविता
© २०१८-२१, नवनिर्मिती | संकेतस्थळ श्रेय - वेब वर्चुओसो