दिवस महिना पुढे आणि वर्ष त्याच्या मागे
शाळेमध्ये तारीख अशी रोज लिहावी लागे
एकदा तारीख लिहिताना शंका मनात आली
कशी लिहू तारीख आपण दोन हजार साली
शून्य आकडा तारखेमध्ये कसा हो लिहिणार
दूर किती वाटत होतं वर्ष दोन हजार || १ ||

दोन हजार साली आपण गाठली असेल तिशी
गालांवरती दाढी असेल ओठांवरती मिशी
अभ्यास नाही शाळा नाही आभाळ सारं खुलं
पण लग्न झालं असेल आपलं आणि असतील मुलं
नुसत्या कल्पनांनीसुद्धा लाजून जायचो पार
दूर किती वाटत होतं वर्ष दोन हजार || २ ||

शीतयुद्ध सुरू होतं सारे होते कृद्ध
नक्कीच सुरू होणार होतं तिसरं महायुद्ध
चढली होती सर्वांनाच विज्ञानाची मस्ती
करणार होता मानव लवकर चंद्रावरती वस्ती
जगामध्ये काय चाललंय होतो बेदरकार
दूर किती वाटत होतं वर्ष दोन हजार || ३ ||

दोन हजार साली संपणार होतं खनिज तेल
बैलगाड्या वापरण्याची येणार होती वेळ
गरिबी संपून जाणार, होता सरकारी आवेश
एकवीसाव्या शतकामध्ये जाणार होता देश
माझं घेणं देणं नव्हतं ह्मा साऱ्याशी फार
दूर किती वाटत होतं वर्ष दोन हजार || ४ ||

काय आणील भीषण वाताहात वाय टू के
भल्याभल्यांच्या काळजाचा ठोका एक चुके
प्रत्येक घरी येणार होते कॉम्प्युटर अन् फोन
गाड्या सुंदर येणार होत्या घरटी दोन दोन
देशात तेव्हा कॉम्प्युटर होते मोजून चार
दूर किती वाटत होतं वर्ष दोन हजार || ५ ||

समय पुढे सरकत जातो नाही नियंत्रण
दूर दूर दिसणारेही जवळ येतात क्षण
हा हा म्हणता उलटून गेलं दुसरं सहस्त्रक
तिसर्‍यामधील बघता बघता गेलं एक दशक
आता हसू येतं जेव्हा करतो मी विचार
दूर किती वाटत होतं वर्ष दोन हजार || ६ ||

खरंच होते का हो तेव्हा साधे सर्वजण
जगच होतं निरागस का होतं माझं मन
चंद्र झोपत होता लिंबोणीच्या झाडामागे
भोलानाथसुद्धा सारं खरं खरं सांगे
चॉकलेटच्या बंगल्याला होतं टॉफीचं दार
बरं होतं दूर होतं वर्ष दोन हजार || ७ ||