परीक्षेतला पेपर पाहून मला भरत असे धडकी
साफ विसरून जायचो सारं मुद्रा व्हायची रडकी
वर्गात होत्या मुली रडण्या होती मनाई सक्त
आयुष्यात एकदा तरी रडायचंय मनसोक्त ॥

हॉस्टेलमध्ये चाले रॅगिंग व्हायचा मला त्रास
कधी कधी तर वाटून जायचं लावून घ्यावा फास
दाखवत असे मी कणखरपणा आलं जरी मग रक्त
आयुष्यात एकदा तरी रडायचंय मनसोक्त ॥

आईवडील गेले निमित्त झालं अपघाताचं
भावंडांना पाहून सांत्वन केलं मी मनाचं
कर्ता झाले होतो शिक्षण संपलं होतं नुकतं
आयुष्यात एकदा तरी रडायचंय मनसोक्त ॥

लहान होता मुलगा माझा झाली होती कावीळ
बायकोचंही काळीज तुटत होतं तीळतीळ
रडून चालत नाही कितीही बाका आला वख्त
आयुष्यात एकदा तरी रडायचंय मनसोक्त ॥

माझ्या नकळत मोठी झाली होती काल लहान
मनातले कढ मनात रिचवून केलं कन्यादान
अश्रूंचा आधार आईला मी तर बापच फक्त
आयुष्यात एकदा तरी रडायचंय मनसोक्त ॥

सुखी कुटुंबावरती आमच्या नजर फिरवतो काळ
ओढून नेलं पत्नीस माझ्या कोसळलं आभाळ
मुलांना पाहून आवरलं मन जे झालं होतं रिक्त
आयुष्यात एकदा तरी रडायचंय मनसोक्त ॥

कधी पुरूष तर मोठा भाऊ कधी बाप खंबीर
जगायचं आयुष्य सर्वांसाठी बांधून डोळ्यांतील नीर
डोळ्यांमधील अश्रूंचं धरण मग डोळ्यांमागेच सुकतं
संपूनच गेली आहे शक्ती आता रडायची मनसोक्त ॥