‘अतिपरिचयात अवज्ञा . . .’ असं म्हटलं जातं पण ते प्रत्येक बाबतीत खरं असेलच असं नाही. आपल्याला अतिशय निकट असलेल्या व्यक्तीचा सहवास आपल्या अंगवळणी पडू लागतो. आणि मग त्या व्यक्तीपासून दूर गेलं की लहान सहान गोष्टींमधून त्या व्यक्तीचा विरह जाणवू लागतो. आपण ‘आपलं माणूस’ म्हणू शकतो अशा व्यक्तीची खरी ओळख हीच असावी . . .
कधी दाटून येती मेघ
नभी दिसे विजेची रेघ
पवनही वाढवी वेग
मज येर्इ तुझा आठव || १ ||
कधी फुलांस येर्इ बहर
गुंजारव करती भ्रमर
फुलपाखरू ते सुंदर
मज येर्इ तुझा आठव || २ ||
कधी कानावर ये तान
विसरून ऐकतो भान
स्मरणातील सुंदर गान
मज येर्इ तुझा आठव || ३ ||
कधी चंद्र दिसे अंबरी
नभ तार्‍यांनी भरजरी
प्रतिबिंब उठे सागरी
मज येर्इ तुझा आठव || ४ ||
कधी नयन कुणाचे दिसती
कधी ओठ कुणाचे हसती
कधी गाल कुणाचे रूसती
मज येर्इ तुझा आठव || ५ ||
कुणी सारी केस बोटाने
अन् ओठ दाबी दाताने
हनुवटी धरी हाताने
मज येर्इ तुझा आठव || ६ ||
कुणी नेसली हिरवी साडी
चष्म्याची रंगीत काडी
खांद्यास पर्स राखाडी
मज येर्इ तुझा आठव || ७ ||
कधी नेहमीचे हॉटेल
गाडीची एकच वेळ
तो चित्रपटाचा खेळ
मज येर्इ तुझा आठव || ८ ||
कधी मन होतसे अशांत
गर्दीतही मज एकांत
वदण्याची गरज नितांत
मज येर्इ तुझा आठव || ९ ||
हल्ली तुजला मी पाहे
मनी एकच किंतु राहे
सखी जुनी कुठे ती आहे
मज येर्इ तुझा आठव || १० ||
8 Comments
वा वा छान कविताkeep it up Sandeep …Praful
धन्यवाद प्रफुल्ल…
‘आठव’
कविता मस्तच आहे.
स्मरणात साठवलेले बरेच ‘आठव’ कवितेत आले आहेत.
छान.
धन्यवाद…. प्रेमाचा अर्थ समजायला बरेच पावसाळे जावे लागतात.
Khup chan
धन्यवाद मुक्ता …
Khup sundar
मनःपूर्वक आभार…