नवी भव्य ती इमारत कित्येक लोक वसले
आयुष्य मात्र त्यांचे खिडकीत नाही दिसले ॥

आयुष्यभर शिदोरी जमवून घर मिळाले
ते कष्ट दो जिवांचे खिडकीत नाही दिसले ॥

परदेशी पुत्र आपुल्या मातापित्यास विसरी
कारुण्य जोडप्याचे खिडकीत नाही दिसले ॥

पती एक तो सुशिक्षित पत्नीस रोज मारी
स्त्रीचे परंतु कुढणे खिडकीत नाही दिसले ॥

दशकभराची प्रतीक्षा संपून बाळ जन्मे
चेहरे आनंदलेले खिडकीत नाही दिसले ॥

मिळता नकार त्याला भंगून हृदय गेले
झुरणे ते होत हळवे खिडकीत नाही दिसले ॥

अभ्यास खूप केला गुण चांगले मिळाले
आनंदी नाचणे पण खिडकीत नाही दिसले ॥

पाहती वाट सारे सैन्यातल्या पित्याची
डोळे आसुसलेले खिडकीत नाही दिसले ॥

दिसतात खिडकीमधूनी ऐश्या अनंत खिडक्या
प्रत्येक भिन्न जग ते खिडकीत नाही दिसले ॥

ज्याच्या घरात त्याचे ब्रह्माण्ड ते सुरक्षित
उपऱ्या कधी कुणाला खिडकीत नाही दिसले ॥

माझीही ही इमारत माझीही एक खिडकी
त्यांनाही काही माझे खिडकीत नाही दिसले ॥

नवी भव्य ती इमारत कित्येक लोक वसले
आयुष्य मात्र त्यांचे खिडकीत नाही दिसले ॥