गावातील त्या इस्पितळाची जुनी इमारत होती
चौथ्या वेळी इस्पितळी ती भरती झाली होती || १ ||

जमीन जुमला शेती वाडी प्रस्थ बडं सासरचं
पण दर वेळी बाळंतीणीचा माहेरच्यांनाच खर्च || २ ||

माहेरी पैशाची होती परिस्थिती गंभीर
पण तिच्यामागुती उभा ठाकला भाऊ तिचा खंबीर || ३ ||

होती चौथी वेळ तरीही धास्तावलेली होती
कारण प्रत्येक वेळी पूर्वी मुलगी झाली होती || ४ ||

पहिली बेटी धनाची पेटी असं म्हणून कौतुक
दुसर्‍या वेळी मुलगी पाहून सासर झालं मूक || ५ ||

तिसर्‍या वेळी तर सासूच्या शब्द आले ओठी
आमच्या नशिबी का गं आलीस तू तर कपाळकरंटी || ६ ||

एकच बुळा दीर वंश पण चालायला तर हवा
तिलाच देणं भाग होतं वंशाला त्या दिवा || ७ ||

सासर होतं गप्प तरीही तिला होतं माहीत
मुलगी आता झाली असता नांदवणार नाहीत || ८ ||

व्हायचं ते काही चुकलं नाही मुलगीच झाली पुन्हा
काळवंडून ती गेली जैसा तिचा असावा गुन्हा || ९ ||

भावाला त्या बघवत नव्हती धास्तावलेली बहीण
त्याच्या ओळखीमध्ये होती इस्पितळातील सुर्इण || १० ||

तिथेच आणखीन एक जीव जगात आला होता
शेजारच्या पहिलटकरणीला मुलगा झाला होता || ११ ||

भावाने मग सुर्इणीला त्या रक्कम दिली चांगली
गुपचुप केली तिने मुलांची रात्री अदलाबदली || १२ ||

पाप आहे हे तर नव्हतं तिला पटत बिलकुल
पण मुलींकरता होऊन अगतिक झाली ती कबूल || १३ ||

पहिलटकरीणच होती तिजला होतील मुलं अजून
लाडच होतील ह्मा कन्येचे पहिली बेटी म्हणून || १४ ||

तिच्या सासरी आलं होतं आनंदाचं उधाण
कौतुक करणार्‍यांना काही राहिलं नव्हतं भान || १५ ||

दुसर्‍या दिवशी तिला मुलीचं रडणं ऐकू आलं
समजत नव्हतं तिला माझ्या छकुलीस काय झालं || १६ ||

तिचं दुध पिऊन झोपला कोण कुणाचा तान्हा
रडणं ऐकून लेकीचं पण आटत नव्हता पान्हा || १७ ||

उठली तशा अवस्थेतही ती झालं काय पाहाया
कुणीही तयार नव्हतं मुलीला जवळ अपुल्या घ्याया || १८ ||

राहवलं नाही माऊलीस जाऊन विचारलं
उत्तर ऐकून मात्र तिथे तिज रडूच कोसळलं || १९ ||

होता एक चांडाळ ज्याने तिला फसवली होती
लग्नाआधीच पापाची त्या खूण प्रसवली होती || २० ||

काय करावं हिचं कधीचा विचार आम्ही करतोय
अनाथाश्रमात होते म्हणती अशा मुलांची सोय || २२ ||

अंधारच जणू मनी पसरला उदय शतश: विद्ध
मट्कन खाली बसली ती अन् तिची हरपली शुद्ध || २२ ||

दोन दिसांनी शुद्धीवर ती आली कशीबशी
मुलगी गेली होती तोवर झाली वेडीपिशी || २३ ||

भावाने मग प्रयत्न केला शोध घेण्याचा
पण योग नव्हता पुन्हा मुलीचा चेहरा बघण्याचा || २४ ||

चार मुलांना घेऊन आजही झुरते तोळा तोळा
विचार करते असेल कसा हो माझ्या पोटचा गोळा || २५ ||

लोक आजही प्रयत्न करती शोधाया कारणं
भाऊच फक्त जाणतो का पण तिचं हरवलं हसणं || २६ ||

कालबाह्म ह्मा प्रथा रूढींची असली कसली दीक्षा
कोणाची ही असे विकृती भोगी कोण अन् शिक्षा || २७ ||