गावातील त्या इस्पितळाची जुनी इमारत होती
चौथ्या वेळी इस्पितळी ती भरती झाली होती || १ ||
जमीन जुमला शेती वाडी प्रस्थ बडं सासरचं
पण दर वेळी बाळंतीणीचा माहेरच्यांनाच खर्च || २ ||
माहेरी पैशाची होती परिस्थिती गंभीर
पण तिच्यामागुती उभा ठाकला भाऊ तिचा खंबीर || ३ ||
होती चौथी वेळ तरीही धास्तावलेली होती
कारण प्रत्येक वेळी पूर्वी मुलगी झाली होती || ४ ||
पहिली बेटी धनाची पेटी असं म्हणून कौतुक
दुसर्‍या वेळी मुलगी पाहून सासर झालं मूक || ५ ||
तिसर्‍या वेळी तर सासूच्या शब्द आले ओठी
आमच्या नशिबी का गं आलीस तू तर कपाळकरंटी || ६ ||
एकच बुळा दीर वंश पण चालायला तर हवा
तिलाच देणं भाग होतं वंशाला त्या दिवा || ७ ||
सासर होतं गप्प तरीही तिला होतं माहीत
मुलगी आता झाली असता नांदवणार नाहीत || ८ ||
व्हायचं ते काही चुकलं नाही मुलगीच झाली पुन्हा
काळवंडून ती गेली जैसा तिचा असावा गुन्हा || ९ ||
भावाला त्या बघवत नव्हती धास्तावलेली बहीण
त्याच्या ओळखीमध्ये होती इस्पितळातील सुर्इण || १० ||
तिथेच आणखीन एक जीव जगात आला होता
शेजारच्या पहिलटकरणीला मुलगा झाला होता || ११ ||
भावाने मग सुर्इणीला त्या रक्कम दिली चांगली
गुपचुप केली तिने मुलांची रात्री अदलाबदली || १२ ||
पाप आहे हे तर नव्हतं तिला पटत बिलकुल
पण मुलींकरता होऊन अगतिक झाली ती कबूल || १३ ||
पहिलटकरीणच होती तिजला होतील मुलं अजून
लाडच होतील ह्मा कन्येचे पहिली बेटी म्हणून || १४ ||
