अघटीत घडले तेव्हा जेव्हा दुमडून गेला काळ
एकदा सकाळीला भेटाया आली संध्याकाळ ॥
एकसारखे रूप दोघींचे विषय हा विस्मयाचा
तोच वर्ण अन् तीच कांती पण फरक फक्त समयाचा
भेटच नव्हती झाली कधीही होती खरंच कमाल
एकदा सकाळीला भेटाया आली संध्याकाळ ॥
खिन्न मनाने सकाळ करते विचार तेथ बसून
सरला होता उषःकाल अन् चढले होते ऊन
ऊन आणखी चढून येईल मध्यान्हीची हाळ
एकदा सकाळीला भेटाया आली संध्याकाळ ॥
चिंता सकाळीची ऐकून पण संध्याकाळ हसे
आनंदी मी आहे तर मग म्हणशी असे कसे
दुःख नाही मजला गेला जरी तारुण्याचा काळ
एकदा सकाळीला भेटाया आली संध्याकाळ ॥