वर्षं झाली दोन महिने उलटून गेले चार
पाहूणचारही किती घ्यावा वाटत होती लाज
विचार करून थकले होते पाचही मंत्री पार
तरीही पुन्हा तोच प्रश्न करणार होते आज
तोच प्रश्न तेच उत्तर तिथेच सारं अडलं
समजत नव्हतं स्वामीजींच्या मनात काय दडलं || १ ||
दूरदेशीहून आले होता मोठा त्यांचा देश
पण अल्पवयातच मरतो राजा होत नव्हता बोध
राजाने त्या मंत्य्रांना मग दिला असा आदेश
येथील राजा दीर्घायुष का घ्यावा ह्माचा शोध
आले होते घेऊन अंगावर जे काम पडलं
समजत नव्हतं स्वामीजींच्या मनात काय दडलं || २ ||
येथील राजा म्हणतो स्वामी देतील तोड तुम्हांस
थांबा येथे गेले आहेत यात्रेला ते दूर
परत येता स्वामी मंत्री गेले विचारण्यास
स्वामीजींनी दिला नाही लागून ताकास तूर
कधी काही कारण तर कधी काही बिघडलं
समजत नव्हतं स्वामीजींच्या मनात काय दडलं || १ ||
दोन वर्षांपूर्वी शेवटी वदले त्यांना स्वामी
तुमच्या प्रश्नाकडे माझं खचितच आहे लक्ष
माझे विचार काही काळात येतील तुमच्या कामी
वठून जावा लागेल उद्यानातील तो वटवृक्ष
शब्द ऐकुनी त्या मंत्य्रांचं डोकंच होतं फिरलं
समजत नव्हतं स्वामीजींच्या मनात काय दडलं || ४ ||
रोज रोज एकच प्रश्न वठला का तो वड
रोज रोज नकाराची झाली मग सवय
परत जाणं अशक्य जोवर लागत नव्हती तड
राजा करील शिक्षा ह्माचं वाटत होतं भय
आला दिवस ढकलत जाणं एवढंच काम उरलं
समजत नव्हतं स्वामीजींच्या मनात काय दडलं || ५ ||
आजही आले उठून त्यांचे चेहरे पाच भकास
बातमी आणली कोणी त्यांनी विचारण्याच्या आधी
कानांवरती त्यांचा आपल्या बसेचना विश्वास
नाचू लागले सारे कारण बातमी नव्हती साधी
उद्यानातील झाड वठून रात्रीच होतं पडलं
समजत नव्हतं स्वामीजींच्या मनात काय दडलं || ६ ||