विजय दिसेना दृष्टीक्षेपात
हार मानणे डसे मनात
द्विधा चित्त पडते पेचात
कसा सुटावा तिढा
अनादी अनंत लढा ॥ १ ॥
जराशी जरी नजर हटे
दुर्घटना तत्क्षणी घटे
निग्रहाची सीमाही पटे
कशी टळावी पिडा
अनादी अनंत लढा ॥ २ ॥
घास गोड लागत नाही
भूक मात्र लागत राही
मनी चिंता पोखरू पाही
पापाचा जणू घडा
अनादी अनंत लढा ॥ ३ ॥
तुडवून झाल्या किती वाटा
उसंत नाही श्रमी आता
सलत राहिला तरी काटा
किती मोठा आकडा
अनादी अनंत लढा ॥ ४ ॥
‘दीक्षित’ झालो समरसूनी
‘दिवे करां’नी उजळवूनी
तम न जाई काही करुनी
जाई निश्चयी तडा
अनादी अनंत लढा ॥ ५ ॥